دختر و بهار

اول از همه سال نو را به همه دوستان تبریک میگویم
با آرزوی ۱۲ ماه شادی،۵۲ هفته خنده،۳۶۵ روز سلامتی۰
۸۷۶۰ ساعت عشق۵۲۵۶۰۰   دقیقه برکت۳۱۵۳۰۰۰ ثانیه دوستی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
                                             دختر و بهار
دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت          ای دختر بهار حسد می برم به تو
عطر و گل و ترانه و سر مستی ترا            با هر چه طالبی به خدا می خرم ز تو
بر شاخ نوجوان درختی شکوفه ای            با ناز می گشود دو چشمان بسته را
می شست کاکلی به لب آب نقره فام        آن بالهای نازک زیبای خسته را
               خورشید خنده کرد و بر چهر روز روشنی دلکشی دوید
خندید باغبان که سرانجام شد بهار
                                        دیگر شکوفه کردی درختی که کاشتم

آینه

دیروز به یاد تو و آن عشق دل انگیز                           بر پیکر خود پیرهن سبز نمودم

در آینه بر صورت خود خیره شدم باز                        بند از سر گیسویم آهسته گشودم

عطر آوردم بر سروسینه فشاندم                            چشمانم را نازکنان سرمه کشاندم
                                
    گفتم به خود آنگاه صدافسوس
                                                                      که او نیست

تا مات شود زین همه افسونگری و ناز
                                              
                                                           چون پیرهن سبز ببیند به تن من

با خنده بگوید که چه زیبا شدهای باز
                                              
                                                        او نیست که در مردمک چشم سیاهم

تا خیره شود عکس رخ خویش ببیند
ــــــــــــــــــــــــــــــ
گر جمله آفاق همه غم بگرفت
بی غم بود آنکه عشق محکم بگرفت

                                        یک ذره نگر که پای در عشق بکوفت
                                        و آن ذره جهان شد و دو عالم بگرفت

از پایان گریزی نیست

رفتم،مرا ببخش و مگو او وفا نداشت
                                           راهی به جز گریز برایم نمانده بود
این عشق آتشین پر از درد بی امید
                                           در وادی گناه و جنونم کشانده بود
رفتم،که داغ بوسه پر حسرت ترا 
                                           با اشکهای دیده زلب شستشو دهم
رفتم که ناتمام بمانم در این سرود
                                           رفتم که با ناگقته به خود آبرو دهم
رفتم مگو،مگو که چرا رفت،ننگ بود
                                            عشق من و نیاز تو و سوز و ساز ما
از پرده خاموشی و ظلمت،چو نور صبح
                                            بیرون فتاده بود به یکباره راز ما..
(برای یک دوست)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
                               حرف دل با که گویم   
روز اول پیش خود گفتم                           دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز می گفتم                              لیک با اندوه با تردید
روز سوم هم گذشت اما                         بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کشت                     باز زندان بان خود بودم
آن من دیوانه عاصی                               در درونم هایهو می کرد
مشت بر دیوارها می کوفت                     روزنی را جستجو می کرد
در درونم راه می پیمود                           همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند                        همچو ابری بر بیابانی
می شنیدم نیمه شب در خواب               هایهای گریه هایش را
شرمگین می خواندمش بر خویش           از چه رو بیهوده گریانی       
در مین گریه می نالید                             دوستش دارم،نمی دانی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
                                     عشق
نه قدرت بر عشق فرمانی می راندو نه پول را یارای خرید عشق است

در مدار عشق است که رفتارهای دلدار همه زیباست

عشق را یارای مغلوب کردن مرگ است